Sonra bir ses duyuldu... en yakınlardan. Bilirsiniz böyle sesler hep en yakınlardan duyulur. Acıklı bir notanın kulaktan kalbe gelmesi gibi sonra çok sonra ait hissedemediğin o türkünün içinde nota olmak gibi kendi başına kendine ait türkü olamamak gibi yorulmak gibi kaçmak çok uzaklara gitmek gibi böyle işte anlattığım sesler gibi... İnsan kaç kere yanılır kaç kere hata yapar kaç kere kendini arar kaç kere kendini bulamaz bilmiyorum. Ait olduğum türküyü silmekle yeni bir türkü olmak arasındayım benim notalarım bana yeter mi ? halbuki ne derler hep müzikler evrenseldir kardeştir ruhun gıdasıdır. Benim türküm ruhumda gıda bırakmadı.. Gecenin karanlığında kafamdaki seslerle ve evet çok aç ruhumla yazıyorum bunları yeni bir türkü olacağım benim notalarım beni koşulsuz sevecek sarıp sarmalayacak başımı dizleri arasına alacak.. sonra bana bakacak. Ve diyecek ki: işte tam diyecekken susacak. Bilecek çünkü bir kere. Sessizliğin sesini özlediğimi. Huzuru dinlemek istediğimi bilecek. Benim türküm beni iyi tanıyacak. Bende onunla kendimi...
