ne oldu biliyor musun?

ben başaramadım, 

bir sürü şey oldu,

anlatmaya dilim varmaz.

bir kere kendimi atayım dedim şu uçurumdan,

yeter artık bitsin bu yaşam döngüsü,

ne mutlu olabiliyorum, ne tam mutsuz,

beni öldüren bu acı büyütseydi keşke.

sonra sen geldin aklıma,

biliyorum bir gün konuşacağız seninle,

o parkta sen ne yaptıysan, ben nelerden geçmişsem

hepsini anlatacağız.

güzel çiçeğim biz zaten bu sevdayı,

konuşamamaların kucağında öldürdük.

bana ne oldu biliyor musun? 

ben yoruldum.

bir gece yarısı kucağında ölmek isteyecek kadar,

hatta seni tutup öpemeyecek kadar yoruldum.

bir kere kendimi asayım dedim şu hoş tavana,

yağlı bir urganı geçireyim boynuma.

bitsin savaştığım tüm gerçekler,

kendime söylediğim yalanlar.

tenha bir evde, üç gün üç gece asılı durayım.

ne kalabiliyorum, ne tam gidebiliyorum.

beni ağlatan bu acı bir kere güldürseydi keşke.

sonra sen geldin aklıma,

biliyorum ben bir gün omuzlarında ağlayacağım,

neden diye sorduğun tüm sorulara,

biraz sonra ölecekmişim gibi cevap vereceğim.

peygamberimizden sonra en dürüst insan olacağım.

güzel çiçeğim biz zaten bu sevdayı,

güvenilmezliklerin kucağında öldürdük.

ne oluyor biliyor musun?

ben ölüyorum.

anlatmaya dilim varmaz.

zaten sen de dinlemezsin.