Sarsılmaz bir gerçek var ki
Yabanım yabancıyım
Kanatlarımda yağmur lekesi
Sarsılarak uzaklaşırım
Sesim boşluğu yoklar aniden
Bir çığırtkan bilmediğim
En ücra köşem nedendir
Nedendir bilmem kaç mevsim
Kaç hasret geçti sana haykırırken
Bazı başıboş harfler
Defaatle seni akıttı habersiz
Bilmem nedendir
Gözlerim kapanınca
Eser tenin ruhuma
Gelsen ya ruhundan üflesen rüyalarıma
Seni sensizken de yaşayacağım
Anları tazelesen
Budasan, dallarıma toprak çalsan
Yağmurum sensin zaten
Aksan akıtsan
Tenini gölgeme kazısan
Kırıldım üzerime düşen
Gövdemin gölgesi sebebiyle
Gelsen ya gövdeme sarılsan
Kurakta kalan tüm hırçınlığıyla
Yeşile boyanan da benim
Hâlâ arsızca seni bu boşlukta arayan da
