Kırlangıçlar uçuyor kalbimin semalarında

Gittiler ve şöyle söylediler

Olacak dediler sustular

Mühürlediler kalbimin otağını

Selvilere döktüler dilimin türküsünü

Bir cam kenarı bıraktılar bir de koltuk kıvrımını bana

Ruhuma bıraktılar

Sildiler anıları

Sil baştan var ol dediler

Gittiler ve hiç söylemediler, dilimin tutuklu kalmış yanına bakmadılar

Güne batan sarnıcında bıraktılar

Bir urgan doladılar boynuma

Beni benimle boğdular

Düşüncelerimi bir mağaraya hapsettiler

Seni bir mağaranın küf kokan yanına hapsettiler

Bilmediler

Bilmediler

Kasırgadan tufan olur

Bir çölün dans edebileceği akıllarına gelmedi

Akbabalar gibi üşüştüler

Seni istediler

Ruhu var edenden istediler

Sonsuz uykundan uyandırmak istediler

Hiç bilmediler

Bilmediler

Bir gülü astılar dikenini verdiler

Münzir bir saatte bunu yaptılar

Hiç sevmediler

Sevemediler