Bilmeli

Öyle zor bir yerdeyim ki

Ne zaman gitmek istesem ittiriyor sevgim beni tersi yöne

Keşkeler uçuşuyor etrafımda

Çaresizlikler eş olmuş bu evde bana.

Sessiz kalıyorum

Aklıma can geliyor, yüzü geliyor önüme yüzü, ne kadar bana benzediğini ben gördüm kimseye diyemiyorum.

Ne kadar mutsuz olduğumu diyemiyorum

Geçmişte yaşananları siler gibi siliyorum bazen yeri

Oğlumu hiç hatırlamamak istiyorum. Neden gittiğini...

Panter söyle ben hak ettim bunları yaşamayı.

Ne o zaman babamın yaptıklarını

Yakın geçmişteki annemin yalnızlığını

Ne de kocamın bu kadar kötü muamelesini hak etmedim.

Oğlum da hak etmedi

Bir gülmeye kırk ağlatıyordu bu hayat beni

Güvenmek istiyordum sadece

Ne olacak şimdi

Beni sadece anılarında hatırlayacaksın

Belki fotoğraflarımızı silmeyecek hep orada olmamı isteyeceksin

Öyle çok dokunmak isteyecek, yanında yatıyormuşum gibi hayal edecek, keşke burada olsaydı diyecek, ama beni bulamayacaksın. Şimdi

Bil ve dön sırtını şimdi.

Sonra sende ozaman keşke hiç sırtımı dönmeseydim diyeceksin.