uyandım, tekrar uyumak istedim

günlerce çözüm aradım kendime

bahsetmek istemezken hiç

gözlerim dolardı, gün dolardı

erken saatlere özlem duyardım

yalnızlık pekişirdi içimde

büyür ve koca bir şehir gibi olurdu

sonra kendimi seçmek istedim

seçeneksiz, avare

yalnızca oturdum

banklarda uyumak hasreti çöktü içime

olur olmadık zamanlarda

hep olur olmadık zamanların

bilinmeyenin özlemi

neyden vazgeçiyorum

akan zamanın beni götüreceği yer neresi

bilmiyorum