Bir umursamayış alt üst eder miydi bedenimi?
Bir bakışı bile esirgemek, esir eder miydi beni beynimin duvarlarına?
Umudum ve tükenişim kördüğüm olduğunda dişlemiştim ipleri.
Ama bu, bambaşka bir boyutu yıkılışın sanki.
O gün bakmadın benim pencereme
Ve önceki gün
Ve ondan da önceki gün.
Sen hiç bilmedin ki adresimi
Sormadın,
Bir sararmış yaprak kadar yakındım oysaki.
Fakat doğru, suçlayamam seni
Çünkü bilmiyordun.
Senin her zerreni içime işlediğini.
