Nöbetteyim hala beni bırakıp gittiğin o ilk yerde
Gelmeyeceksin biliyorum ama özlüyorum
Gelsen git diyeceğim belki de bilmiyorum ama bekliyorum
Artık sokak lambaları da aydınlatmıyor geceyi
Benim ışığımı aldın göremiyorum
Çiçek ektim beni bırakıp gittiğin o yere
Çok istedim o çiçeği koparıp sana vermeyi
Ama nihayetinde
Açmadı ne kadar sulasam da bir kere
Sen de gelmedin zaten ne kadar beklesem de
Şükrü Erbaş’tan bir kitap aldım beraber okuruz diye
Kapağını açamadım düşünmekten
Sever misin ki sen şiiri diye
Okur musun sen de her bunaldığında ve kaçmak istediğinde
insanların acısına ortak olmayı ve kendini oralarda bulmayı
Hiç okudun mu mesela sen Sinema Kapıları şiirini
Bilmiyorum ki sen hiç Şükrü Erbaş okudun mu
Bir şarkı çalmaya başladı bir gün gürültünün ardında
Sanki bizi anlatıyordu umutsuzluğu ve solukluğu
Sen bu şarkıyı biliyor musun bilmiyorum mesela
Bilsen sever misin bilmiyorum
Sevsen en çok nerde takılı kalırsın bilmiyorum
Bilmiyorum ki sen hiçbir şarkıda takılı kaldın mı
O gün yürüdüğümüz caddeyi bir de yalnız turladım
O gün yanımıza gelen kedi yüzüme bile bakmadı
Bize bakıp gülümseyen çocuklar
Hızlıca geçip gittiler yanımdan
Bilmiyorum ki sen bir daha oradan geçtin mi
Bilmediğim daha pek çok şey var senin hakkında
Öğrenmek istiyorum hepsini bir bir senden
Nöbetteyim hala beni bırakıp gittiğin o ilk yerde
Gelmeyeceksin biliyorum ama özlüyorum.
