Artık vücudum lanet okuyor bana.
Gözlerim yeterince açılamıyor ve düşüyor.
Eskisi gibi yumuşak kalmıyor ellerim.
Öylesine üşüyor ki hareket edemiyor.
Gücünü kazanıyor derken,
Tekrar tekrar düşüyor omuzlarım.
Ayakta kalmak işkence gibi geliyor.
Ağrıyor, acıyor ve dayanamıyor.
Ve aklım dalmak istediği derin uykuyu,
Düşünmeden edemiyor olsa gerek ki
Öylece dalıp gidiyor gözlerim.
Hiçbir şey düşünmemek nasıl böyle mümkün olabilir?
Ve sahip olduğum hislerim,
Arayışının içinde tekrar tekrar kayboluyor.
Kimseyi dinleyecek gücüm kalmamış olmalı.
Yoksa neden bu denli ağrısın ki başım?
Görmek, duymak yahut konuşmak istemiyorum aslında.
Tek kelime etmek dahi gelmiyor içimden.
Öyleyse neyi arıyorum ki?
Kurtarılmayı veya kurtulmayı,
Ölmeyi veya yeniden doğmayı...
Bilmiyorum.
