Bilsem de yalnızlığın
Tenimin rengi gibi olduğunu
Kabullenmek istemiyor ruhum
Bu dünyada yalnız olduğumu

Ve kaybediyor düşlerim
Yıllar geçtikçe
Kendinden bir gölge
Yani silikleşiyorum

Yokluğa yaklaştıkça
Sesini duyuyorum hakikatin.
Tüm iddialar hayat üzerine
Anlamsızlaşıyor orada

Ve sadece yaşamak mesele
Nasıl yaşadığın fark etmeden.
Ölüm gibi bir şey bu
Fakat ben ölmek istemiyorum...