üzerime bastırırdı yaşamak adında biri
acı veren bir gülümsemeyle karşımda durur
beni izlerdi
onu öyle görmek beni ayırırdı
ayırırdı binbir parçaya
içim almazdı
tanrının bu ağır vedasını kabullenmezdi
ve onun tam tersine birisi vardı
aksine neşe ve umut saçan bir gülümsemeyle izlerdi beni
karşımda durmazdı, yanımdaydı
onu öyle görmek çok farklıydı işte
kolları sarardı beni
kırıklarım batacak diye korkardım
batmazdı
nasıl başarırdı bilmezdim
ona batacağı yerde beni sakinleştirirdi yavaş yavaş
güven veren bir aksanı vardı
tatlı tatlı konuşursa dünyayı fethedebileceğime dahi inandırırdı beni
yanımda olduğu her an
dünya bir cennetti ve her şey uçar giderdi
tüm paranoyalarım kendilerine bir mezar kazar
kendilerini gömerdi
