Gam keder eksik olmaz sanma

Her gecen isyanınla aydınlanıyor

Her sabahın öfkenle baş başa

Senden kötüsünü gören yok mudur

Kulakların bunca çığlığa kapalı

Yüreğin senden başkasını dinlemiyor

Bunca kıyametten arta kalan

Sönük bir sessizlik olmamalı elbet

Duyduklarımın şahidini arıyorum

Yoksa bir anda kaybolmuş, boğulmuş

Kendi varlığını unutmuş mudur

Kokuşmuş düzendesin, zincirlisin

Başkaldırmak ana sütü gibi helal aslında

Mecalinin olmadığını anımsıyorum

Kaderim demişsin bir kere

Bu rutubetli çarkta dönüp duruyorsun

Senden kölesi yok mudur bu zindanda

Yabancılaşmışsın yerin yurdun belirsiz

Yüreğinde hep bir yer vardı

Ne yapsan hatırından çıkartamadığın

Nereye gitsen benzer yanlar aradığın

Çok kez savaştığın ve özlemine yenildiğin

İçinde sevdiklerin ve sevmediklerin

Huzur, talan, gözyaşı...

Nice zıt duygular taşıyan evin

Toprağından edilen divanenin

Suçu yok mudur

Hükmedemezdin bu karanlık hallerine

Başını da eğmezdin doğrusu

Prensip meselesiydi senin için

Eğilmiş başa yaşlar düşer derdin

Köleliğine sebep ne varsa reddetmiştin

Öyle ya dimdik ayaktaydın çınarlar gibi

Çok yaşa!

İçten içe kendini tüketmiş olsan da

Bir acizin son vakitleriydi bu senin için