Korku dağlarının yürekçisi,
Ölüm denizlerinin kürekçisi;
Öyle suskun oturuyor şişesinin başında,
İçtiğinin hem hırsızı, hem bekçisi

Onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
Dinledikçe susması, düşündükçe susması...
Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.
.
.
Kırgınlığın ve yalnızlığın çok güzel bir ifadesi. Özdemir Asaf kalemine hayran kaldığım bir şair. Şiddetle tavsiye ederim. Okuyun! Mahrum kalmayın.