Tam olarak hiç kimseye ait değilim ben,
Sürekli bir savunma hali,
En ufak bir dokunuşta yıkılan güven,
Dikenler üzerindeki bir kuş gibi;
Uysal görünsem de, bir ısırık saklı derimde.
Varoluşum savaşla dolu,
Hep bir iç çekiş, bir çatışma içinde,
Güvenmek istiyorum ama
Kendimi açmaktan çekiniyorum;
Bir adım atsam, biter mi korkum?
Belki de bu yol, böyle gidecek,
Ebedi bir yalnızlıkla yürüyüşüm.
Her an yanımda,
Ama yine de yalnızım.
Kimseyle tam anlamıyla buluşmadan,
Hep eksik, hep yarım kalacağım.
