Çatlaklarımdan sızan bir su var

Kaynamış, taşıyor içimdeki

Adı yok

Anımsıyor damlayanları

Kırmızıya dönüyor tenim

Durdurmaya niyetim yok

Nefesler dolusu dalgalar oluşuyor

Ellerimle kavrıyorum bir omzu

Yükü havada asılı kalıyor

Hava akımı yukarıya doğru

Sakinlemeye hevesim yok

Ritim tutuyorum adıyla

Sıkıyorum dişlerimi

Çekiyorum kendime

Sesler çıkıyor

Susturma düşüncem yok

Bir temmuz ikindisi

Kuzgunlar tepemde daireler çiziyor

Uçuyorlar sonra

Sevişler biriktiriyorum bir ada

Can acıtıyor yetişen güller

Kaçmaya niyetim yok