İçim kıyılıyor sen ölüyorsun
Yaşlı bir ağaca yaslanmış
Bekliyorum beklenmekte olanı
Seni bir fidan gibi toprağa dikiyorlar
İnsanlar senin canına okuyor
ben de amin diyorum.
Nasıl sakin, umarsız
ve taşın ve toprağın nasıl sert
Her şey hiç olmadığı kadar nizami
Islak gönlümle küsüyorum
bir daha
bir daha yeminler olsun zinhar barışmayacağım tanrıya
dökerken üstüne çakılı, çamuru,toprağı
ve basarken daha sağlam yapmak için mezarının kenarını
Büyüyorum, sense ölüyorsun.
