Bilmesin o felek seni çok sevdiğimi duymasın kaderim seni istediğimi alırlar seni benden vururlar yüreğimden
Sazaklı bir bahar akşamı gözlerimin sana değmesiyle başladı blinmezliklerim. Mesela ben önceden bilmezdim kalbimin yerini heycanlanınca ellerimin titrediğini yolum sana denk düşsün diye yollarımı değiştireceğimi.
Hesapta yoktu sana tutulacağım. hıh! kendi nezlimde . Ben hiç sevmemiştim çünkü , kimseyi sevememiştim .hatta bir kitap krakterine tutkun ettim kendimi astım ona sadakatimin timsali yüzüğü boynuma. İşimede gelmişti kalkanımdı o benim ."sevdiği seveni olmayan niye yüzük taşısın sekiz yıl boynunda dediler". O zamanlar bu beni rahatsız da etmedi fakat sen düşünce gönlüme senin kulağına gelirde aslını sormazsın kurup dökersin us'unda diye ödüm koptu.bekledim istedim ki sorasın "beklediğim mi var "diye
bende sana deseydim o vakit. " kitaplardn pay edip düşlediğim birini beklerim. Oda geldi gayri." deyip tutunayım gözlerine anla beni diye. Günlerce haftalrca aylarc bu diyalogları kurup döktüm kendimce. Hiçbiri gerçeklerşmedi ben seni bekledim sen başkasına geldin. Olsun dedim demek ki o değilmiş benim kara şahinim lakin bakma dilim böyle der gönlüm figan .tek evladını kaybetmiş bir ananın perişanlığında
Öğrenmş felek seni sevdiğimi ,kaderim bilirmiş seni istediğimi de gülermiş.. onlara Fırsat vermedin sen vurdun yüreğimden.
