Avuçlarımı kenetleyip birbirine
Durdurmaya çalışıyorum bir çağlayanın akışını
Islanıyor üstüm başım, saçlarım
Çağlayan asi, hiddetli; bense sırılsıklam, çaresiz
Biliyorum durmayacak ufacık iki avucumla koskoca bir çağlayan
Biliyorum yetmeyecek ne tutabildiğim ne içebildiğim
Ya içtiğimi içip tutamadığıma yanacağım
Ya içimdeki yangını söndüremeden su içmeyi bırakacağım.
İnsan, bırakır mı bir gün su içmeyi sahiden?
Yanıyor şiddetinden avuçlarım ey görkemli çağlayan!
Ama ben durmayacak, gözyaşlarımla sana karışacağım.
