bakışlardır anlatılan
kaybolunan derinlikte
hisler birbirine sarıldığında
ani bir gülümseme
içten gelen bir kıpırtı
serinleten rüzgar
sımsıcak işleyen güneş
pazar sabahı
anne sesiyle gelen yemek kokusu gibi…
ben benzetirim sonsuza kadar
ama sana benzetmeler yetmez
biraz daha yaşamam lazım
tüm güzellikleri
iyi olan her şeyi
senin için nezdimde toplamam gerek
soluduğum havayı
ayak bastığım toprağı
duyduğum cıvıltıları
gördüğüm manzarayı
seni unutursam hatırlayayım diye
göremezsem, dokunamazsam
sarılamazsam..
bana yetsin diye
yaşamam gerek
sanırım epey vakit alıcak
bana vakit ver olur mu?
