Kalabalıklarının devrimiyim, kalp döndüren türde bi sevgi, büyümeli
Yazın tam tozlu ortaları, tavanlara yakın pencereler, bazı şeyleri yırtıp atmalı
Gözü kapalı, hayal evrimim balkonlu denizlerde, yeni yeni salonlar alımlı
Dağlara zıplayalım, kayıp gitmeli korkunç kaydıraklardan ve oradan denize koşturmalı
Bi kıyı buldum, senin aklımda kalan kıymıklarınla, tutup ufuğa fırlatmalı
Boşluklarla dolu bir gün, artık yavaş yavaş yerleşmeden kaçmalı
Gözümü açıyorum, güzel saçların parıltılı
Şimdilerde dürüstlük zaaf, en zor kısmı akşamüstü atlatmalı
Sürünerek geldim tozu dumanı birbirine katıp, en azından yaşlarım ıslatmalı
Hiç solumamışçasına aynı şehri
Her rüzgar tanesinde seni hatırlamalı
Meydan okurken her zerresi bedenimin
Gözlerim gerçeği saklamalı
Ya gelemezsek üstesinden, ya hiç kavuşamazsak
O zaman seni de savurmalı
Son kez sormak gerekir, her sondan doğan başlangıcı sorarak doğurmalı
Sahi nerede şimdi geceden kalan sırıtışların geceye haykırışı
Mesele hiçbir zaman sen olmadın ama yine de sana sormalı
