Kelimeler öğreniyorum
"ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren" kelimeler
ve şairlerden, durmanın anlamını.
fakat bilmiyorum nasıl yaşanır
sessiz ve solgunken
ey benim bir amacım yok seslenişim
gökyüzüne kilitlenişim, ne bu?
gülmek yanımdayken mutsuzluğum
yolculuktayken geride kalanım,
kalanım ve tamamlanışım
yürürken izlenişim, ne bu?
.
Çere yok yazmaktan başka
çünkü acı veriyor sayıklamak
yalnız imgelerle duruyor yankı
içimdeki kendiliğim yalnız böyle azalıyor,
içli ve yardım istercesine ağzım yamuk
ve bütün oluşum sadece kelimelerde
ey benim bir amacım yok, bulamadım
aciz değilim çalışkanım ve terliyorum
ve gökyüzü ve gökyüzü
devam ediyorum yine de.
.
Karnımda bir yangın genişliyor
ve kalbime bir yumruk iniyor anlatırken,
konuşurken, izleniyorum, gibi neden
sanki andan birden gidiyorum bulunurken,
düzeleceğime inandırmıyor beni evim
beni evim kovuyor her gün ama mutluyum
bin çelişkiyle, arada virgül...
hiçbir şey güvendirmiyor beni kendime.
.
Bütün yanım suçluyla dolu
devinişim hep suçlama
seviye zaman kalmıyor düşünceden
bütün olamıyorum
ve hep parça parça içimdeki ışık
.
İnancım öylesine bozguna uğradı ki
anlatabildiğim an, ölümüm.
