Bir gece yıldızlara meydan okusak,
Bir damla cesaretle sarsak karanlığı,
Görsek, en suskun caddelerde yürürken
Ayak izlerimizin aydınlandığını.
Bir gece içimizdeki korkuya inat
Kendi yolumuzu çizsek bulutlara,
Bütün sustuklarımızı bırakıp arkada
Düşsek sabaha, özgür yarınlara.
Bir gece, belki de sırf kendimize
Her şeyin sonu değil, başı dercesine,
Göz göze gelsek aynalarda sessizce
Ve gülümserken, yeniden başlasak.
Bu gece…
Belki yalnızca bir umut gibi duran,
Ama yıldızlara meydan okuyacak kadar güçlü
Bir düş kurmanın vakti.
