Keşke bir gün

Bir gün yatağımızdan kalkıp yerimize yastıkları dizerek kaçabilsek biz de tüm acılardan

Keşke kurtulabilsek uzun bir çarşafla herbir yakıcı, yabancı duygudan

Ya da üflesek kırk ayaklı kırıklıkları, kıyafetimize tırmanan bir böceğe üfler gibi

Tek bir nefesle

Ruhumuzu oturduğumuz her zemine dalgınlıkla bağlayan şu kadere bırakma hissi

Keşke onun yapamadığını biz yapıp, ansızın kaybolup gidebilsek kendimizden bile

Kabuslardan, kabusumsu yüzlerden, seslerden, renklerden, kabus kokan tüm karalardan çekip gidebilsek

Ama yanı sıra ölüm olmasa bunun da adı

Birkaç günlüğüne kafa tatili desek, uzaklaşsak tüm insanlıktan 

Hiçbir iz bırakmadan 

Hiçbir dert anlatmadan

Ve hiçbir derdin nedeni olmadan

Sol yanımızdaki sızının tatlılığıyla uyuşarak

Birilerine yakalanmadan

Bir gece tanrıların da izniyle

1 2 3 dediğimizde biraz yok olup gidebilsek bu dünyadan...