Bir can gerek beni benden çıkarmaya
Sinesi saplansın içimdeki yalnızlığa
Sanılmasın korktuğumdan tek olmaya
En çok isteğim kavuşmak
Yaşam çemberi nübüvvetten
Bir göz gerek şaibeli bakışları karartmaya
Düğümlenen yorgun taş misali fırlamaya hazır
Beklerim bekler dururum zamanda
İsteğim gerçek isteğim hayal isteğim
Paren olmayınca yaşam yalan senden
Bir söz gerek seni sana anlatmaya
Kelimeler dağılsın gökyüzündeki boşluğa
Duyursun börtü böceğe haykırışım tek sana
Emeğim ekmek kırıntısı süpürülmeye muhtaç
Hayat günah nefes haram solmayınca ten
Bir el gerek günahsız günü aktarmaya
Topraklanmış cehalet saçılsın parmaklarıyla
Sıksın kavrasın bütün zehir kumları şarka
Söylerim söyler dururum kıvrımlarına
Sanat sözsüz gözsüz cansız olmayınca ellerinden
Bir sel gerek yağmuru suya anlatmaya
Hibe ettiği damladan akan göz yaşı göğün yere
Sorgulanmasın rahmet edeni anlamadan
Tek isteği vakit kaybetmeden ulaşmak
Hepsi tek tek çalmadan diğerinin sevgisinden
Bir kap gerek kafandakileri boşaltmaya
Geniş yayvan sonu sapsız ucu bucaksız
Köşeleri olmasın tutulamamasından
En çok korkusu olsun devrilmek
Karar dengesi fikirle derinleşmekten
Bir tat gerek bütünlükle kavramaya
Yavanlığı ortaya çıksın koru tadınca
Sayılmasın solunmadan dokunmadan cana
Bendeki şok isteği hep şaşırmak
Yeni bir bir sarar teni öğrenmişlikten
Yazan : Poetron
