Kadın dedi adama:
-Gülmek yakışıyor sana..
Adam güldü kadına,
gülüşündeki acıyı gizlercesine.
Büyüyordu kalbi adamın,
Yitiyordu,
Yittikçe büyüyordu..
Ve hâlâ
Ve her gece
Ve inadına
Gülüyordu.
Soylu bir duruşla.
Gülüşünden akan bir dizenin bilinmezliğinde anıyordu adam,
Kadının adını..
Âh! Diyerek.
Yankısız bir yüklemin ıssızlığında,
Âh! Diyerek.
Ve güldü adam,
sözsüz bir çığlığın tükenişinde..
Âh! Diyerek...
