İçimde gezinen umut aydınlıktan çok uzak değilken karanlığa da yakın bir yerlerde çocukça sevilesi temiz ve en insan hallerimi sıcak bir iklimin güneşi ve meltem’i gibi sarıyor bir gün belki koşarız diye uyanıyorum sabahları.
Bir gün belki.
Bir gün gözlerinin kahvesinden koyarak ömrüme tokuşturacağız kadehlerimizi
Ortadoğusu açlıktan kırılırken birbirimize gönlümüzün sarılacağız. bir gün belki.
Hep aynı yer ve mesafede olmanın güveni içerisinde atacakken kalbimiz gök kubbe devrilecek üzerimize ve yerle bir olacak tüm hudutlar kahvesinden içerken gözlerim gözlerinin
Bir kuş uçacak en hafifinden bir gün belki
Bir gün belki de beklemediğimiz bir an da sel taşkınları gibi doğa olayları İle sarsılacak gönlümüz taşacak bu insan olma kederi ile ruhumuz zihnimizden süzülerek demlenmiş iki çift söz İle bir şiir okuyacağım gözlerine bakarak. Bir gün belki.
