Bir gün her şey geçmiş olacak. Seni düşünmek aklıma bile gelmeyecek. Belki yüzünü dahi hatırlayamacağım. Uyku ile barışıp bunu senin olmadığın rüyalarımda kutlayacağım. Beraber geçtiğimiz sokaklar bana seni, adını fısıldamayı bırakacak. Birlikte oturup sohbet ettiğimiz yerler artık senin yokluğunu hatırlatmayacak. Zaman elbet galip gelecek. Kahveleri artık yanımda yokmuşsun gibi içeceğim, rakı içerken rakıyı ne kadar sevdiğini de hiç düşünmeyeceğim. Beraber ilk defa gittiğimiz ve ilk olarak belirlediğimiz yerlerin çoğuna bir daha gitmeyi bile düşünmeyeceğim. Biranın yanında hep bayatlamış çerezler yiyeceğim. Manzara üzerinden iltifat yapmadığım gibi kendi salatamı kendim yapıp kendi balığımı kendim için pişireceğim. Telefonum çaldığında açıp insanlardan uzaklaşmayacağım. Bir gün gerçekten eskisi kadar mutlu olacağım ve bu mutluluğa bir sebep arayıp aşka bağladıklarında artık gülüp geçmeyeceğim. Unutmadan; kimsenin mutlu olması için yapmamam gereken hiçbir şeyi yapmayacağım. Birisi gülsün diye de şaçmalamayacağım. Evet zaman galip gelecek ve bunların hepsi geçecek, ne sen kalacaksın ne de eski ben, her şey değişecek.