Bir gün bitecek sandığın
yakacak içini
ama üşütecek tenini
tutuşacaksın tıpkı yaktığın gibi
bulamayacaksın kendini
o bırakıp gittiğin hayali
dört duvar olacak gökyüzün
bitmeyecek mi bu hüzün?
Haykırma seni sağırlara
konuşup durma duvarlara
herkesi çatın sanma
aldanma sıcak rüzgarlara, yağan yağmurlara
Esip gürleme zamana
akar mı sandın tersine
bulmayacak bir çare derdine
Herkesin cehennemi kendine
