Her zaman gittiğim o sahafta,
Gezerken tozlu raflar arasında,
Ayaklarım götürdü beni Cemal Süreya'ya
Ne desin, gözlerin der, gözlerinsiz edemem.
Yakındım biraz kendisine, anlattım seni
Tutamadığım ellerini, bakamadığım gözlerini
Nasıl merak ettiğimi, seni hissetmeyi.
Sonra çıktım, sana gitmeyen yolları yürüdüm.
Yürümek anlamsızdı, bekle dedim kendime
Bir bankta bekliyoruz şimdi seni,
Ben, deniz ve Cemal Süreya.
