Bir hayat duruyor önünde dediler
Ama yıkılıyor göğüs kafesim dedim
Duruyor önümde, o bana tebessüm ediyor ben ona.
Ama içimden çıkmıyor gidelim lafı.
Hadi yaşayalım arzusu doğmuyor içime.
Değeri bulamıyorum hiçbir adreste,
Kendime de dur diyemiyorum.
Yanlış yerdesin berfin biliyorum.
Yanlış yerde hayatın akacağını sanıyorsun.
Yıkılıyor hayatın göğüs kafesine.
Ne yapalım Berfin?
Neresinden tutalım hayatın, neresi kalmadı elimizde gökyüzünün.
Gecelerin hesabını kime soracaksın berfin.
Dur, hayır.
Majör sarmasın seni kollarına.
Majör hepimizin yangını dur.
Destimi tebessümler kondurmasın kalbine dur.
Yaşamamız gereken bir hayat olduğunu söylediler.
Dur orada berfin, kaybolma bir yere.
Daha seni her şeyin hesabını kesmediler,
Yetmedi yerden yere vurmaları, yeterince öldürülmemişsindir sen dur.
Biraz daha ölmeye ihtiyacın vardır aman öyle derler.
Yaşın ne derler, 22 yıl ne derler.
Bulurlar bir şey vururlar seni.
Sahi sen ne yaşadın ki?
İçindekiler volkan kadar ağır olsa da.
Sen kimsin Berfin?
~Fehmekar
