Güz yanığı geçmez derlerdi
göğsümün sızısı geçse yeterdi
Derdest ellerim bu diyara başkaldırsa
bir hazan özgürlük için haykırsa
var oluşumun acısı titrerdi
itimadım tamdır dese yarim
gününden gün çaldığım bu diyar
açılmamış siperlerimden de beter
bir savaşa hazırlanmasaydı lakin
gönlümün karasındaki pınar severdi
Bu güz mağlup oluşumla biter
yegane varlığım huzura erer
bu diyardan bir ben gider
onlarcası toprak sulamaya devam eder
