Yaşamın kendisi var anlamı yok.

Ucuz bir varoluşçuluk.

Ben varım, annem yok.

Taştan ağır bir sorumluluk,

Gülebilmek hala kahkahayla.


Bilirsin, yüzüm güleçtir.

Kalındır derim, öyle kolay geçmez keskin oklar.

Karşımda kaşlarını çatmış bir Davut yoksa.

Ama ruhumda kağıt kesikleri,

Okuduğum kitaplardan kalma.


Beklenecek bir Godot yok artık.

Yok, umuda dair ne varsa.

Bana düşen gizli bir utançla yaşamak.

Boşluk varlığını dayattıkça ruhuma,

Bir hiç için metinler yazmak.