Nereye gidecek her şeyin sonu?
Bilerek kurmadım ki bu oyunu.
Bıraksam uçacak hayat, sanki yaprak,
Salıversem olacak bir avuç toprak.
Bir şelale akıp karışıyor nehre,
Kapanmış pencereye asılı perde,
Bir yol var; sonu ışık kar beyaz,
Keşke vursa o ışık yüzüme bu yaz.
Tüm yansımalar şüphesiz yalancı,
Bir zat var ki, muhakkak yabancı.
Kandırmış bizi nankör martılar,
Dostmuş meğer hasım bilinen kargalar.
Neye yarar niteliksiz nicelik?
Neye yarar devlet olmadan beylik?
Nereye gidecek bu oyunun sonu?
Bulacak mıyım o ebedî sukutu?
