Ölümün yaşadığımız zamana yaptığı acıyı ve eziyeti, sonumuzun geleceğini bilmenin getirdiği bakış açısı, "Artık her şey bitti." demenin daha ağır pişmanlıklar taşımasını arzulamanın keyifli harmonisiydi. Zihnimde resmeden bir yok oluş, yıkılış hiç yokmuşçasına, en değerlinin unutulmasıyla unutulmakla...
