Hayatta çok az şeye sahip oldum, çok az insan aldım hayatıma ve çok çok azı da gerçekten aldı beni hayatına, bu yüzden sımsıkı sarıldım onlara, hatta o kadar sıkı sarıldım, o kadar değer biçtim ki hayatımdaki o özel insanlara hep şöyle dedim: "Her zaman ben değil sen önemlisin, bunu sakın unutma." Hayatıma aldığım, o çok kıymet verdiğim insanlara o kadar özel hissettirmek isteme hissi onları kendimden çok sevmeme neden oldu. İnsanın kendini sevmemesi ya da değer verdiği insanlardan daha az sevmesi çok tehlikeli, asla gelinmemesi gereken bir seviye. Nasıl oluyor bu seviye size anlatayım biraz. Mesela inanılmaz kötüsün o gün ama karşındaki insan da kötü; ben iyiyim diyorsun, gözyaşlarını silip onu teselli etmeye başlıyorsun, ne işin olursa olsun ve ne kadar önemli işin olursa olsun bırakıyorsun, koşuyorsun yardımına, sırf iyiliği için yapmam dediğin şeyleri bile yapıyorsun, hiçbir şey yokken bile değerli hissettirmeye çalışıyorsun, ne yaparsa yapsın kızamıyorsun, söylediği bir güzel söze kırılmış kalbini bir kenara atıyorsun. Fakat sonunda, en sonunda bir şeyler oluyor, bir şeyler ters gidiyor ve tek hatanda silinip atılabiliyorsun ya da mesafeler giriyor araya, bir şekilde bir şeyler oluyor o çok kıymetli bağ sanki hiç olmamış gibi yitip gidiyor ve böylece yitip gidenler tepesinin üzerine bir yenisi ekleniyor. Sonunda, en sonunda gerçek sevgiyi hiçbir şey öldürmez'ler ve biz asla kopamayız'larla aynanın karşısında kalakalıyorsun yalnız başına, kendini öyle boş boş seyrederken buluyorsun. Hayat bu ne yaparsam yapayım bir şekilde o sıkı sıkı sarıldıklarım bir bir ellerimin arasında kayıp gidiyor işte. Belki benimkisi dertlere derman olmakla kendini iyi hissetmek, belki gerçek sevgi belki de hiçbiri değil. Fakat şunu unutmayın sayın arkadaşlar, gerçekten ama gerçekten değerli hissettirdiğiniz insanlarla yollarınız asla ayrılmaz gün gelir yeniden birleşir. Gelin biz buna gerçek sevgi diyelim, güzel sevelim, her şeye rağmen herkese rağmen sevgiyle kalalım. Dünyayı sevginin kurtaracağına inanalım ve sevmekten vazgeçmeyelim. Unutmayalım ki "bir insanı sevmekle başlayacak her şey." Sevgiyle!
