Bir intihar sabahı, güneşle uyandın mı hiç?
Hiç ısıtmaz o sabahlarda içini hatta gözün bile kamaşmaz
Zira bitmek üzeredir yıllar süren ilişki ama kimse konuşmaz
Bilir tabii, bilmez mi kadim zamanların tanrısı?
yolcudur Abbas ve bağlasan durmaz
Bir intihar sabahı, güneşle uyandın mı hiç?
Çılgın gibi koşarak atladın mı pencereden?
Ben atladım belki yüz kez fakat hep asılı kaldım boşlukta
Bırakmadılar ki çakılayım yemyeşil kırlara
Yüzüm değsin isterdim toprağa yahut takılaydım dallara
Oysa hep çimen olmak isterdim ya da bir yeşil elma
Bir intihar sabahı, güneşle uyandın mı hiç?
Kuşlar ötmez o sabahlarda ve sağır eder sessizliği dünyanın
Kim bilir, belki de kırılmıştır çekip gitmene zamansız
Sorun sende değil bende desen de dinlemez
Bilir suçun kendinde olduğunu ama fark etmez.
Han hep bâkidir yerinde
hancıdır gitmeye mücehhez
Bir intihar sabahı, güneşle uyandın mı hiç?
Baktın mı son bir kez bavuluna
üryan gelip üryan gideceğini unutup
Ağladın mı gülünecek hâline
Hayır, bir trajedi yok ortada
toz kaçmıştır gözüne
Yolculuk düğün dernek
misafirlik beyhude
