Sessizliğe gömüldü tüm şehir. Siren sesleri havalanırken ötelerden, yorgun düşmüştü gözlerim yollarını gözlemekten. Gecemi şenlendirecek bir selamın sesinde kalmıştı kulaklarım.

Sahi ya neydi içimizden taşan sevinç çığlıklarının sebebi? Ne oldu da havalandı gönül penceresinin camları? Ansızın çıkıvermesi miydi tüm büyüsü? Bak, gene ayrıldı aklıyla kalbinin yolları. Sarpa sardı işte gönül bulmacası.

Bir kağıt bir kalem tutuşturdum ellerime.

Ya gelmekteydin yollar kapandı, ya da geldin de görünmezlik pelerinin üstünde kaldı. Buralardaysan halen bir ses ver. Bak, sözlerim hep havada asılı kaldı.