Sabah hafif bir esinti vuruyor yüreğime,
Kalbim senin varlığını anımsıyor
Sanki oradan çıktığın varmış gibi
Tek tek aklıma düşüyor saçlarının telleri
Tek tek sayıyorum kirpiklerini
Parmaklarının kıvrımlarında bir ülke kuruyorum usulca
Bir liman, bir gemi
Yetiyor bir ülke için
Algıları kırıp elzemlerden vazgeçiyorum bu ülkeyi kurarken
Bir liman, bir gemi
Gemiye liman olmak isteyen bir kız
Ve o limanın varlığını bilmeyen bir erkek
Bir ülke,
Şiirlerin içinde yaşayan bir ülke
Denizinde sevginin kelimelerle yüzdüğü bir ülke
Kırgın lakin umutlu bir kız
Rüzgarın saçlarını dağıttığı, gece mi gündüz mü unutturan bir erkek
Küçük harflerin hüküm sürdüğü bir hikaye
Sessiz insanların sessiz olmadıklarını fark ettiği o an
Bir liman, bir gemi
Hüznü gözlerine hapsetmiş bir sen,
Ve o hüzünle, hüznü omuzlarına alan bir ben
Bir liman ve bir gemi
Sahi, o gemi bulabilir mi bir gün bu sessiz limanın ellerini?
