İnsan neden hep imkansıza çekilir...
İçinde bulunduğum olasılık hiçbir zaman yetmedi bana. Hep diğer sonsuz olasılıklar içine çekildim... Zamanla da aram hiç iyi olmadı.
Bir düşün; kocaman bir Dünya... Milyarlarca hayat,milyonlarca inanç, milyonlarca kültür...
Hepsi ayrı bir renk.
Böyle bir gerçeğin içinde tek bir hayat adil mi?
Bu soru insanı, sonsuz olasılıklara karşı düşünmeye itiyor. Ya herhangi bir ihtimal içerisine gizlenmiş daha iyi bir yaşam mümkünse?
Mesela bambaşka bir olasılıkta; senin mümkün olduğun bir ihtimalde...İkimiz; bağıra bağıra son ses bana bu yazıyı yazdıran ve şuan dördüncü kez başa alıp, sessizce kendi kendime gülümseyerek dinlediğim bu şarkıyı birlikte söylemek...
Senle bu şarkıyı, yüzümüzde kocaman bir gülümseme ve kahkalarla konuşmaya dahi halimiz kalmayana dek söylemek isterdim...
Düşününce gerçekten güzel bir olasılık. Herşey tamamlanmış gibi bir olasılık. Umarım o sonsuz ihtimallerden herhangi birinde şuan bu sahne yaşanıyordur.
Burdaysa şarkı bitti. Tekrar başa almadım bu kez.
Bu olasılıkta ikimiz içinde başka şarkılar başka hikayeler var çünkü.
Ve sen birgün bu yazdıklarıma denk gelsen bile bu yazının senin için olduğunu asla anlamayacaksın...
Fakat hissettirdiğin, hissettiğim tüm o güzel olan herşey için teşekkürler...
