Sevdiğini kandırmak kadar daha üzücü ne olabilirdi? Bir kere kırılmıştım. Günümüzün ocak yıkan vebası kısır kesilse yine mutlu olamayacaktım. Yüreğim sevgilinin avuçlarında can vermişti bir kere. Fakat şu da bir gerçek ki yıkılmak, üzülmek en çok bana yakışmıştı. Bilhassa gerisi de kabil değil. Buruk bir muamma...


Üzülerek bitirdi son satırlarını: "Evet! Beni öpebilirsin. Filhakika bir ölüyü öpmek de en çok sana yakışır."

Kurşundan ağır bu cümle ile son vedasını da vücuda getirmiş oldu.