Ben artık şapkamı tutamıyorum bu rüzgârda.
O büyük meydandan geçerken,
Telaşlı insanların sahte gülücükleri kazınır aklıma.
Bilemiyorum, belki de gerçek her şey.
-Benim dışımda-
Benim aksime,
Bu kadar tedirgin değiller belki de.
Onların da korkulukları yok ama,
Kafka ve Ben
Ben ve Kafka;
Korkan tek kişi "biziz" galiba!