Ben artık şapkamı tutamıyorum bu rüzgârda.

O büyük meydandan geçerken,

Telaşlı insanların sahte gülücükleri kazınır aklıma.

Bilemiyorum, belki de gerçek her şey.

-Benim dışımda-


Benim aksime,

Bu kadar tedirgin değiller belki de.

Onların da korkulukları yok ama,

Kafka ve Ben

Ben ve Kafka;


Korkan tek kişi "biziz" galiba!