Bir şair kadar severim ben de geceyi
Güneş batınca buluşur aşıklar
Saklı köşelerinde
Sokak lambası kırılmış sokakların
Öpüşülür sabahlara kadar
Uzaktan duyulurken bir başka aşığın
Acılı türküsü
Bir şair kadar severim ben de mevsimleri
Yağmursuz şiir olmaz şüphesiz
Kar yağdığında başlar ayrılık
Ben sana kavuştuğumda gelir bahar
Gözlerin kadardır yaz
ve Türkçenin en güzel kelimesidir gözlerin
Bir şair kadar severim ben de denizi
Sen kaçarken köşe bucak limanlarda
Tütünüm yettiği kadar gelirim yolunda
Yelkenleri şişirirken rüzgâr
Dua ederim Meryem Ana’ya eski denizciler gibi
Sana kavuştursun bir an önce diye
Bir şair kadar severim ben de belkileri
Belkilerden ibaret değil mi zaten geleceğimiz
Bir ihtimalden ibaret değil mi beni sevmen
Ve onca insan arasında seni sevişim
Şimdi söyleyene nasıl sevmeyim şairler ne severse
Bir şair kadar severim ben de seni
Elimden gelen bu kadar yazmak anca
Haykırmak tıpkı şairler gibi
Bilsem ki tüm diğer şairler tanıyacak seni
Şiir yazmam bir daha
Bilsen ki tüm şiirlerde bir parça sen varsın
Başka bir seversin şiiri, şairleri
Bilsen ki tüm şiirlerde bir parça sen varsın
Bir şairmişim gibi seversin beni