Bir şair kadar severim ben de geceyi

Güneş batınca buluşur aşıklar

Saklı köşelerinde

Sokak lambası kırılmış sokakların

Öpüşülür sabahlara kadar

Uzaktan duyulurken bir başka aşığın

Acılı türküsü


Bir şair kadar severim ben de mevsimleri

Yağmursuz şiir olmaz şüphesiz

Kar yağdığında başlar ayrılık

Ben sana kavuştuğumda gelir bahar

Gözlerin kadardır yaz

ve Türkçenin en güzel kelimesidir gözlerin


Bir şair kadar severim ben de denizi

Sen kaçarken köşe bucak limanlarda

Tütünüm yettiği kadar gelirim yolunda

Yelkenleri şişirirken rüzgâr

Dua ederim Meryem Ana’ya eski denizciler gibi

Sana kavuştursun bir an önce diye


Bir şair kadar severim ben de belkileri

Belkilerden ibaret değil mi zaten geleceğimiz

Bir ihtimalden ibaret değil mi beni sevmen

Ve onca insan arasında seni sevişim

Şimdi söyleyene nasıl sevmeyim şairler ne severse


Bir şair kadar severim ben de seni

Elimden gelen bu kadar yazmak anca

Haykırmak tıpkı şairler gibi

Bilsem ki tüm diğer şairler tanıyacak seni

Şiir yazmam bir daha

Bilsen ki tüm şiirlerde bir parça sen varsın

Başka bir seversin şiiri, şairleri

Bilsen ki tüm şiirlerde bir parça sen varsın

Bir şairmişim gibi seversin beni