Kör bir aşkın içine atladım senle
Gözlerinde okyanusları bulmuştum
Boğulmayı göze alırken ben
Beni bir ay ışığının gölgesinde uyuttun
Tanıdım uzaktan, kalbin kimsesizdi
Bu kalp yara veremez
tetiği bana çekemezdi..
Unuttuğun eski bir pelerindi
Sana geri verirken gurur duyduğum
Bulutların üzerinde verdiğin sözler bu aşkın cennetiydi
İndiğinde kabuk bağlayan yaralarımızı onarırken var gücümle
akan kanlarımız
hiç dinmemişti
Güneşinken ben,
ay ışığına aldanan sarhoş bir adamdın..
Karşına çıktığımda aşkım yaralarını saracaktı
dokunmadığımız benimkiler
kanardı
İnandığım aşk benim kaderimdi
Tüm yollar sana getirirken,
gözlerinde gördüğüm acılar ve aşklar..
Cehennemin olduğunu bilmezken,
sandım ki bu aşkımız ateşiydi
Ah! Ne çok yaşanmışlık var burada!
Ve bende dinmeyecek
bir yara.
Dönüştürdüğüm bir melekti,
Şeytan dediklerini söylediğinde
Tüm inancımla...
Dönüştürdüğün beni,
inançsız biriydi
ve bu çok fazla..
Hayaletlerle dolaştık senelerce
her gördüğümde,
kalbim titremişti..
Kullanacağın bu zaafımı,
aklıma gelmemişti.
Tüm istediğim sendin,
ama bu şekilde değildi..
(21.3.2024, 00.40)
