Bugün de hayattayım.

Tüm olan bitene rağmen düne kadar bunu başardım.

Belki yarın da başarırım. bilmiyorum.

Elbet sonu var bu kendini yiyen yılanın.

Bir çıkışı yok ama bir sonu var sende biliyorsun.


Ağrıyor...

Yok Yok dizlerim değil.

Ağlamaktan gözlerim.

Ağlamazdım da artık sığmıyor içime içim.


Kanım akmaz yüzüm gülmez oldum gibi.

Gerçek dışı bir ruhsuzluk hali bu.

İnanırsın inanmazsın bilmem ama içimden söküldü benim.

Varlığını tartıştılar yüz yıl boyunca bunun halbuki.

Zor yoldan öğrenmek bana nasip oldu sanırım.

Ben ruhumu sizin iyiliğinize sattım.