Sonra kitaplar geliyor gözümün önüne
sayfa sayfa şiirler çıkıyor karşıma
her kaçışımda
bozuk plaklar raflarda
bir ses işitiyorum kim olduğunu bilmesem de
tınısı hoşuma gidiyor soruyorum
melekler ismini fısıldıyor kulaklarıma
ölü insanlar inliyor doğrulup mezarlarında
bu kez mezar taşında okuyorum o ismi
derken bir yağmur boşanıyor gökyüzünden
bulutlar kusuyor tüm bekaretini üzerimize
toprak kan kokuyor
genç kızlar ayrı evlerinden
erkekler sokaklarda
meydan dolup taşmış kanla
bir ses kimin olduğu belli değil
haykırıyor ağlıyor inliyor
