bir şeyler kaldı


işte gördünüz mü

elinde kırmızı balonuyla bir kız çocuğu geçiyor şuradan

mavi boncuklarını boynuna dizmiş

gözlerinde yarının umudu olan

ve asla broşürlerle ilgilenmeyen bir kız


ama sanki bir şeyler eksik bu portrede

elinden tutan ve geçmişini unutan

bir kadın var hep yanında

kadın diyor ki: hadi hızlı yürü

oysa aceleleri yok

yalnız geçmişinden uzaklaşma telaşı kaldırımlarda


evde bir baba

ya da herkes için bir taş plak

ne kadar kırılsa da çalmaya devam eden

ve hep aynı şarkıyı en güzel söyleyen

aslında söyleyecek başka bir şeyi kalmamış olan


sonra birden görüntüler siliniyor

aynanın karşısında yüzüm çıplak

utanıyorum bozulan yapma çiçeklerden

belki biraz da en çok yapmam dediklerimi yaptığımdan

fakat hep mi çıplak bir aynadır yaşam


her şey bir aynanın kendini yansıtmasıyla başladı

doğum, ölüm ve acılar bir yansımadan ibaret

ancak tek hakikat saçlarınla parmaklarımın buluştuğu noktada

kaderimin çizildiği yolların duraklarında

makus bir talihi yaşamak


aynaların kırgınlığından doğdum

güneşin dizlerinde şafak sökerken

kendimi aramaya diye çıkıp

elinde kırmızı balon olan bir kız çocuğuna rastladığım günün

denize çıkan sokaklarının köşesinde


şimdi her şey daha saydam

ellerimin içinden öpüşler geçiyor

uzansam da tutamayacağım kadar uzak olan

ve hep arkamda saklanan

bir boyun ağrısı gibi sonsuz


bir şeyler kaldı parmak uçlarımda

şarabi bir gün batımından 

ama'sız fakat'sız lakin'siz

hayır'sız olmaz'sız istemiyorum'suz

bir şeyler kaldı inan