Tanıdık ve sevgi dolu bir sesi duymanın huzuru bambaşka. Sıcacık bir kahve içip, güneşli bir günde hafif bir serinlik varken masmavi gökyüzünü izlemek gibi insanın içini ısıtıyor. Kalbimdeki o sis perdelerini bir bir silip atıyor. Ruhuma bir nefeslik ferahlık verirken gülen o çehrenin sesi neşeyle dolmama sebep oluyor. Tüm o yaşanılan anıları ışık hızında bana hatırlatıp sevgiyle muhabbetle beni sarmalıyor. Yüzümde hafif bir tebessüm bırakıyor. Düşündükçe özlemim artsa da mesafeler binbir engel olsa da bir soluğunu bir tebessümünü duymam yetiyor. Zamanı geri sarmaya gücüm yetmese de yüreğimle gidip, zihnimde yaşayıp minnetle geri dönüyorum. İyi ki bazı anlar yaşanmış ve iyi ki bazı insanlar yaşamıma dokunmuş.