Kulpu kırık küpün içinden kişi seslenir,

Yüreğinin dibinde bir his filizlenir.

Bakışları hoyratça döver iki yakayı

Her hıçkırıkta bin hüzün gizlenir.

Bu his düşman bana, ben onu tanırım.

Aksi aynada görünse pek utanırım.

İnsanlar bir kere ölürmüş hayatında

Ben; her gece ölür, her sabah canlanırım.

Her dert ağlatır beni, süzülür inceden bir yaş

Her gün bin yıl yaşlanırım yavaş yavaş.

Üzüntüme sebep, bu değildir elbet

Avare yaşamaya alışamadım arkadaş.