Hangi kavgaya ortak oldun
Hangi çiçeğin sırdaşın yaptın
Hangi ellere şiirler okudun
Bitmek bilmeyen bir türküye lanet okudun
Hangi ellere yâr ettin bir kuru parçanı
Hasret kalmış olmalı
Feda ederken tut kendini
Kurban etme kalbini
Ellerine kına yakma
Onun acısını taşıdığın için
Baş göz üstüne bir dostun eli
Tüm şehir pus içinde
Kalbim denizlerin en dibinde
Bir yangından ne kalır geriye
Sen söyle
Çocuklar sokaklarda kaldı
Çiçekler öz suyunu bekler oldu
Memleket türküleri eşlik ediyor sabahın beşinde
En olmadık yerde
Gitmek istemenin nedeni nedir dost
Ellerini çekme, nefesini uzak eyle
Yollar biter, insanlar gider
Bir kadın bir dağ gibi arkasında bir dost bırakıp çekip gider
Giderken korkar
Çiçekleri bekler
Dönüp de arkasına nasıl baksın
Tek dostu arkasında kaldı
Susmalar boyu aştı
Kalbi bir çukurun dibinde mor menekşelerle diz dize durdu
Ellerini çekme dedi
dost
Ellerini çekme
Dur öylece
Muhtacım bir tek sözüne
Bağışla, kırdım
Ama benim de her sofra da boğazımda yemekler kaldı
Fırtına beni es geçmedi tuttu yakamdan
Bırakmadı
İyi olasın
Hırpalanmış kalbinden öperim
En hazan mevsimlerin
Selamını getirdim
Kapıyı arala
Ve
Çayı demle
