Bir yanı var ömrümün, gülecek.
Bir kalbin ortasından tam milyon kez geçecek.
Şiirler mırıldanacak,
sloganlar haykıracak.
Tek yol...
Korkmayacağı bir ömür,
Uslanmayacağı bir aşk
Tek yol...
Doldur ömrün boşluklarını.
Sevda,
Uzak,
Özlem,
Devrim.
Cemal Süreya bilecek ömrüm,
Ömrümün yarısı.
Sokaklarda başı dik yürüyecek,
Yüzü güleç.
Bütün caddeler,
Bütün kentler ve bilfiil bütün yollar bize çıkacak.
Kaybetmeyecek kimse kendini ararken evinin yolunu.
Adresini bilecek bütün çocuklar ümidin.
Yaşamak, ne ümitli şey değil mi?
Yaşamak, ne müthiş bir şey.
Pencereni örtsen dünyalar yıkılır,
Sen yıkıntı.
Yıkıntılar içinde en yıkıntı.
Bir başına.
Açsan göğü,
Oysa gök ne güzel mavi değil mi?
Gök mavi.
Gözleri mavi.
Ömrü mavi.
Hasret kokusu kadar mavi.
Eskimez ömrün sol yanı,
Eskimedi hiçbir çağda.
Ne Afrika'da,
Ne Orta Doğu’da
Boşluklarını kendin doldur ömrünün,
Bütün gece yarılarında,
Bütün zamanların en soğuk mevsiminde.
Tek yol…